Op 26 februari 1953 werd Simon Corson geboren in Rotterdam-Kralingen. Hij is de op een na jongste in een gezin met drie kinderen. Zijn jongere broer heet Cock, zijn zusters Betty en Marion. Het gezin Corson is gereformeerd. Schrijven gaat hem aanvankelijk niet gemakkelijk af, vanwege zijn linkshandigheid. Daardoor wordt het met de kroontjespen al vlug een knoeiboel. Toch ontwikkelt zich in zijn adolescente jaren de behoefte om verhalen te schrijven. Met een schrijfmachine, dat wel. Dat plezier zal hem nooit meer loslaten, al blijven zijn publicaties beperkt tot een personeelsblaadje en hier en daar een wedstrijd. Zijn kansen om daar ooit een boterham mee te kunnen verdienen schat hij erg laag in. Wat hij dan wel moet gaan doen weet hij niet zo goed. Daarom gaat hij blindelings af op het advies van een hospitant. 'Jij moet de techniek in,' beweert hij, 'je hebt een technisch gezicht.' En zo gebeurt het dat hij een opleiding in de techniek gaat volgen. Helaas steekt halverwege de overheid een spaak in de wielen. De dienstplicht roept en kan niet meer uitgesteld worden. Hij wordt sergeant bij de verbindingsdienst. Een duistere periode uit zijn leven. Niets te doen en de hele dag door negatief gemopper. Ergens halverwege besluit hij te trouwen met zijn grote liefde, Karen. Op 21 maart 1975. Een datum om makkelijk te onthouden, dacht hij. Vlak voor het afzwaaien krijgt een ongeluk, waardoor de dienstplicht voor hem in totaal twee jaar duurt. Eenmaal bekomen va de schrik besluit hij na de militaire dienstplicht weer naar school te gaan. Niet meer in de techniek, hij wil met mensen werken en meldt zich aan bij de sociale academie in Rotterdam. De overgang blijkt helaas te groot, zodat hij besluit te gaan werken. Bij een adviesbureau in Rotterdam, die hem vanaf de eerste dag detacheert bij een klant in Sliedrecht. Dat detacheren duurde zo lang, dat hij, samen met zijn vrouw, besluit om in Papendrecht te gaan worden. Op de dag dat de sleutel wordt overhandigd eindigt de detacheringsovereenkomst, zodat hij vanaf dat moment tussen Papendrecht en Rotterdam moet pendelen. Zijn oudste dochter, Mirjam wordt daar geboren. Het pendelen bevalt maar matig. Dan herinnert hij zich dat hij op zevenjarige leeftijd zich had voorgenomen om in de bossen te gaan wonen. Daar kwam hij twee keer per jaar, op vakantie met de hele familie. Hij besluit om te solliciteren naar een bedrijf in het Brabantse Rijen en wordt zowaar aangenomen. Het gezin verhuist naar Rijen, naar een h...